Nu in uitvoering: Landschappelijke inpassing diverse zonneparken Low Carbon

Waar zijn we nu?

Fase 1 Natuurtechnische grondwerken

Bij enkele parken wordt de ecologische waarde van de bestaande watergangen verbeterd. Waar deze strakke sloten eerst nog dienst deden als afwatering om het perceel droog te houden vervullen deze straks een belangrijke ecologische functie voor amfibieën en tal van libellen en overige insecten.

Natuurvriendelijke oevers langs beken, rivieren en meren dienen als overgangsgebieden tussen water en land. Een variatie van natte en droge oevers bieden een belangrijke ecologische meerwaarde aan de biodiversiteit in het gebied. In tegenstelling tot veel reguliere oevers, die vaak steil aflopen, hebben deze natuurvriendelijke oevers een flauwe helling. Aan de flauwe zijde van de oevers ontstaat een zachtere overgang welke gunstig is voor diverse vis-, amfibie- en insectensoorten.

De oevers worden op natuur technische wijze ontgraven, dat wil zeggen dat de bodem hier met kleine onderlinge hoogteverschillen ontgraven wordt waardoor microreliëf aan de oppervlakte ontstaat. Hierdoor ontstaat een grote variatie aan beplantingssoorten, vanaf de waterlijn tot aan het kruidenrijke grasland.

De vissen en kleine waterinsecten vinden een veilige schuilplaats tussen de planten op de ondiepe oevers. Dit is vooral belangrijk tijdens het paarseizoen en het opgroeien van hun jongen. Deze waterdieren spelen een essentiële rol in het natuurlijke watermilieu en dragen bij aan de algehele waterkwaliteit. Door deze interactie ontstaat een positieve samenstelling van het ecosysteem, wat gunstig is voor de diversiteit aan planten- en diersoorten.

Fase 2 Beplanting

Voor een groot deel van de parken staat de beplanting centraal bij de landschappelijke inpassing. Met deze beplantingen wordt het zonnepark ingepast in het landschap, éénmaal volgroeit ontneemt dit het zicht op het park. Door gebruik te maken van streekeigen en voor een deel zelfs autochtoon bosplantsoen, wordt in de behoefte voorzien van de lokale biodiversiteit.

Inheemse planten zijn soorten die van nature voorkomen in dit gebied en het beste passen bij deze omstandigheden van deze bodem en waterhuishouding. Dit draagt bij aan de leesbaarheid van het landschapstype en is het meest waardevol voor de biodiversiteit die hoort bij dit gebied. Autochtoon wil zeggen dat de stekken van een moederplant zijn met Nederlands DNA. Deze bloeien bijvoorbeeld in periodes waar onze insecten het meest bij gebaad zijn omdat dit op dat moment het hardst nodig is voor bijvoorbeeld nectar voor specifieke soorten. Bij dezelfde wetenschappelijke soorten uit een ander land kan het zijn dat ze net 2 weken later bloeien bijvoorbeeld. Deze autochtone soorten voldoen nog beter in de wensen van de lokale fauna.

Op de zonneparken samen worden ruim 200 stuks bomen aangeplant in de vorm van solitaire bomen, bomenrijen en fruitbomen. Hoofdzakelijk zijn dit inheemse soorten met een enkele uitheemse fruitboom om de diversiteit in voedsel te vergroten.

De solitaire bomen mogen uitgroeien tot volwaardige grote bomen met hoge ecologische waarden. De bomenrijen van bijvoorbeeld knotwilgen vormen naast een belangrijke ecologische functie ook een sterk karakter voor het gebied. De fruitbomen dragen bij aan een diversiteit van voedsel in een gebied en betrokkenheid van de buurt.

In totaal worden ook nog eens bijna 30.000 bomen en heesters in de vorm van inheems bosplantsoen geplant. Hiervan is zelfs ca. 20% autochtoon! Deze bomen en heesters groeien uit tot robuuste groenstructuren zoals houtsingels en landschappelijke hagen. Deze robuuste structuren zogen ervoor dat het park beter geïntegreerd wordt in het natuurlijke landschap. Ze ontnemen niet alleen een groot deel van het zicht op de panelen maar vormen ook belangrijke ecologische verbindingen in het gebied. Ze bieden voedsel, nestgelegenheid, beschutting en vormen ecologische verbindingsroutes voor tal van soorten in het gebied.